Tanzania part 1

De eerste Tanzaniaanse weken zitten erop. Twee weken geleden ben ik door mijn Keniaanse collega op de bus gezet in Nairobi. Het was wel even spannend om zo in mijn uppie met de bus door het Afrikaanse landschap te denderen, maar ik heb ook wel super genoten. Ik zat gesmasht tussen het raam en een dikke Tanzaniaanse priester, dus dat was best gezellig. Het uitzicht was super mooi! Enorm bergachtig landschap, met super veel Masaai die langs de weg liepen. Heel bijzonder volk om te zien! Die mensen leven nog helemaal volgens hun traditionele principes. Wonderlijk volk! We kwamen nog een dorp tegen waar één van de Masaai woonden met zijn 51! vrouwen en meer dan 300 kinderen. Hij had maar even een schooltje laten bouwen voor zijn eigen kinderen....ach ja.
De grensovergang ging eigenlijk nogal gemakkelijk en na zo´n 7 uur bussen kwam ik eindelijk aan in Arusha, Tanzania. Na een heerlijke lunch in een veel te luxe hotel ben ik toen door een driver naar Rundugai gebracht. En dat ritje was echt genieten, de hele weg de super indrukwekkende KIlimanjaro naast me! Het was super helder weer (wat we overigens de rest van de weken niet meer gehad hebben....) dus was de hoge berg met z'n besneeuwde top goed zichtbaar de hele tijd. De groep van de Oosterkerk in Zeist kwam bijna gelijk met mij aan in het dorp.

We hebben de eerste week in Rundugai gewerkt. We hebben hier een kerk bezocht, 3 huisjes helpen opbouwen, meegeholpen in de lokale kliniek en een kinderprogramma gedaan. Helaas, hebben we hier wel aardig wat problemen ervaren met de matige planningscapaciteiten van onze Afrikaanse vrienden, waardoor we af en toe tot frustrerends aan toe moesten wachten op materialen en alternatieve dingen moesten bedenken.
Verder hebben we veel projecten van Dorcas bezocht, zo hebben we kinderen bezocht van het Adopt a Child en ouderen van het Adopt a Granny project. En hebben we mensen bezocht die in het HIV programma zitten.
Natuurlijk hebben we ook nog met z'n allen voetbal gekeken. We moesten hiervoor in het donker met de jeeps naar de lokale kliniek rijden, waar er speciaal voor ons een TV geïnstalleerd was. Het was in elk geval wel erg gezellig. Leuk om te zien dat vervolgens alle Afrikanen spontaan Nederland supporters zijn geworden ;)!
We zijn afgelopen vrijdag weer uit Rundugai vertrokken, op naar het safari park in de Ngorongoro Crator. Het was een super mooie rit! Het landschap is echt geweldig gaaf, ik heb echt genoten. 's Avonds zijn we uiteten geweest in een mooie lodge om vervolgens de volgende ochtend op safari te gaan. Het was echt een supergave ervaring; het gebied word wel de 'Garden of Eden' van Afrika genoemd, en dat is het ook echt wel! We hebben bijna alle dieren gezien, met als klap op de vuurpijl.....2 cheeta's die in de aanval gingen op een gazelle en vervolgens heerlijk konden genieten van hun lunch.

Afgelopen weekend zijn we vervolgens naar ons nieuwe onderkomen gegaan in Sakila. Dit dorpje ligt beetje meer in de bergen, waardoor het hier vrij koud is. Met name in de avonden en nachten zitten we hier met lange broeken en dikke truien aan. Blijft toch een gekke ervaring in Afrika! We hebben hier de afgelopen week meegeholpen in het Adopt A granny project. Heel gaaf project vind ik dit zelf!! Dus als je nog wat geld over hebt ;) voor 25 eurie per maand kan je bij Dorcas een Granny adopteren. We hebben heel veel Grannies bezocht, sommigen zijn echt heel erg oud en leven heel geïsoleerd. Soms schiet ik echt wel even vol als ik zo'n oud mensje in bed zie liggen in een koud en tochtig nat hutje. Brrr... Veel ouderen hebben hier ook erg vergroeide gewrichten. Het water schijnt hier vrij slecht te zijn, veroorzaakt door de grond zelf. Waardoor dit veroorzaakt word. Ik krijg dan wel wat pijn aan mijn fysio-ogen.....
Ik kwam op een gegeven moment bij een oudje die dacht dat ik haar sponsor was, huilen, huilen dat ze deed en knuffelen en van die mooie Afrikaanse vrolijke gegil....toen toch maar even verteld dat ik niet de sponsor was maar dat ik bij Dorcas werkte. Toen begon het weer opnieuw, want dan werkte ik bij de organisatie die dit mogelijk maakte. Naja, na veel bezoekne heb ik er uiteindelijk een heleboel nieuwe opa en oma's bij.
De jongeren hebben hier 7 nieuwe houten huisjes bijgebouwd. Zelf heb ik eigenlijk vrij weinig daadwerkelijk gebouwd, in tegenstelling tot mijn reisje naar Kenia. We zijn hier namelijk met een groep van 26 mensen, eigenlijk een beetje te groot voor dit project.

Nu zijn de jongeren even souveniers aan het kopen en probeer ik wat van mijn werk bij de te werken....dit blijft namelijk ook dramatisch liggen doordat ik slechte mogelijkheden heb om het internet op te gaan. Maar goed, alles bij elkaar gaat het allemaal wle redelijk goed dus hier. Tanzania is een schitterend land en de mensen zijn echt heel erg lief en vriendelijk. Maar omdat ik toch stiekem een beetje heimwee heb naar huis en even wat rust en bekenden om me heen wil na 4 weken veel mensen en groepen om me heen, ga ik toch nog even op 'vakantie'....haha hoe erg ;)...Ik vertrek zaterdagochtend heel vroeg even voor een weekje naar Zambia. Ga even gezellig naar Saukani en bij nog wat andere vrienden daar op visite. Dus mijn volgende berichtje zal wel uit Zambia komen denk ik zo!!
Ik hoop dat bij jullie alles goed gaat, WS-ers veeeeel plezier op jullie projecten!

Liefs Charis