Afscheid nemen bestaat niet.......of toch?!

Elk afscheid is de geboorte van een nieuwe herinnering, zei een vriendin van mij eens. En zo is het ook wel! Vol met goede, minder goede, hilarische etc. herinneringen zit ik inmiddels achter de computer in Livingstone. Gek hoor, om helemaal echt weg te zijn uit Kitwe.
De afgelopen week was een week met overal afscheidnemen. Maar doordat ik nog een tijd in Zambia verblijf voelt het nog helemaal niet alsof ik weg ga.

Suus en ik hebben een mieterse bult pannenkoeken gebakken afgelopen week voor alle kidsclubs, was een rot werk, maar gelukkig vonden de kids de pannenkoeken wel enorm lekker.
Maandag hadden we het afscheid in Chipata, dinsdag op Riversideschool, woensdagochtend bij de kidsclub van Misheshi. Vooral bij deze laatste was het afscheid wel heel speciaal. We hebben met deze kinderen echt een hele leuke band op kunnen bouwen. Misschien ook wel doordat de groep daar wat minder groot was. Dus de laatste keer was een keer vol stoeien, achter elkaar aanrennen, knuffelen en vechten, voetbal, netbal, volleybal enz. Het was echt een hele gezellige boel. Aan het einde gingen alle kinderen voor mij en Suus zingen "Goodbeye our teacher we will never forget you......" heel stoer!
Woensdagmiddag gingen Suus en ik samen lesgeven in de supportgroep van Kawama, was echt gaaf om een keer te doen. We hebben een les gedaan over de ziekten waar HIV patienten vatbaar voro zijn en hoe ze ervoor kunnen zorgen dat ze daar zo snel mogelijk van herstellen. Ik was wel verbaasd dat dat lesgeven me eigenlijk best makkelijk afging. Alhoewel het ook wel erg lekker was om samen les te geven, dan heb je wat steun als je het even niet meer weet. Als afsluiting hebben we Filipenzen 3 gelezen, waarin Paulus een heel verhaal verteld over dat je moet streven om je doelen te behalen. De supportgroep van Kawama draait heel erg goed, voornamelijk omdat ze heel doelgericht te werk gaan! Dus dat was wel heel toepasselijk. En verder staat er in die tekst ook dat mensen in de hemel een nieuw lichaam zullen krijgen. En als je zo'n nare ziekte in je lijf hebt is dat wel iets wat je motiveert! Het was echt een heel gave bijeenkomst. Wat ik ook erg leuk vind is dat ik echt een band met deze mensen heb, terwijl ik er eigenlijk maar weinig geweest ben doordat ik voornamelijk Choose to wait lessen geef! :)

Donderdag hadden we een soort van rustig dagje, die natuurlijk niet rustig was.In de ochtend moest ik met Pastor Victor naar Ndola voor mijn workpermit.......die natuurlijk nog niet klaar is :) imagine! Ze wilde helaas mijn paspoort ook niet verlengen, dus moet morgen nog een keer naar de immigratie in Lusaka....ik ben kind aan huis daar inmiddels.....
Verder moesten we nog wat materialen aanschaffen voor mensen in Miloso, dus Sau en ik de stoute schoenen aan en op zoek naar zoveel mogelijk korting. Wat enorm goed hielp was zeggen dat we het voor pastor Victor moesten kopen haha! pastors krijgen blijkbaar korting, dus uiteindelijk hadden we de boel nog relatief goedkoop.
In de middag konden we onze taart ophalen voor Pastor B (mijn favoriete pastor van de overkant!) die werd namelijk 35 vandaag.
Nadat we schoongemaakt hadden, kwamen de pastors dan ook gezellig voor dinner bij ons! We hebben lasanga voor ze gemaakt. Daarna wilde we pastor B zijn kado geven, dus we zeiden hem bovenop zn stoel te gaan staan met zn ogen dicht! Haha en in zambia is het traditie dat je een emmer water over je heen krijgt, dus de beste man was enorm gelukkig dat ie eraf kwam met een taart met kaarsjes. Hij was echt helemaal overrompeld zo leuk!
We gaan de pastors echt wel missen hoor!

Vrijdag was het afscheid op kantoor. Zoals de meeste inmiddels wel gehoord had was mijn relatie met de directeur niet al te best. Maar gelukkig is het in de laatste weken steeds beter geworden. Ik was wel heel erg blij dat hij in zijn speech heel erg eerlijk was. :)
We hebben met z'n allen gebak genomen en daarna afscheid genomen, raar hoor.....heel raar idee dat je die mensen gewoon voorlopig niet meer gaat zien.....
Het is echt een beetje dubbel gevoel aan de ene kant vind ik het heerlijk om met de groep op pad te gaan de laatste weken en dan weer terug te gaan naar mijn eigen wereldje. En aan de andere kant ga ik mijn leventje hier, gezellig samen met Sau in een huisje, de lieve zwarte kindjes, de lessen op school, Pastor Victor en Ken op kantoor ook wel heel erg missen.

Zaterdag stond er nog een heel speciaal tripje op programma, we mochten mee naar een Bridal Shower. Dus we hebben echte afrikaanse jurken aangemeten gekregen. Wat een bekijks hadden we in de stad zeg, al die kerels maar schreeuwen dat we nu eindelijk beleefde meiden waren geworden blablabla.... En daar zaten Suus en ik dan op een Afrikaanse feestje als de enige musungu's....haha! We hebben osn wel enorm vermaakt om al die gezellige dikke dames!

Zondag gingen we op pad naar Lusaka. Omdat onze portemonnee een beetje leeg begint te raken ahdden we besloten bij een kennisje van Sau te gaan slapen in Lusaka. soms vraag je je wel eens af hoe je in dit soort bijzondere situaties terecht kan komen. Maar uiteindelijk zaten we in een slaapkamertje met een anderhalf persoons bed, waar ik gezellig gesandwicht tussen Suus en Sau in lag, en de tante op de grond lag met het schattige hondje. Volgens mij moesten die mensen ook wel gedacht hadden.....rare musungu's! Maar we hebebn ons wel vermaakt, het was net een WS cultuur uitstapje.
Maandagochtend, eerst de ambassade bezocht voor Sau haar visum naar NL, daarna op naar het busstation.
Suus en ik waren er een beetje zat van dat die mensen ons hier continue giga afzetten, dus we hadden besloten nu een andere tactiek te gebruiken. Dus we gingen onze spulletjes kopen en bepaalde we gewoon wat we wilde betalen en dan liepen we weg. :P dat leverde wat frustraties op bij de verkopers, dus we hebben ze maar even uitgelegd dat we al die afzetterijen zat zijn!

Toen we na een lange busreis eindelijk in Livingstone waren, hebben we lekker geslapen, helaas niet lekker gedoucht en daar had ik zo op gehoopt. Maar helaas ik zat weer met mijn bekertje mijn haar te wassen.......:(
De Vics waren weer echt amazing, het is echt zo ontzettend mooi! Veel minder water dit keer, maar dat was ook wel heel erg gaaf om te zien! Daarna nog de zonsondergang bekeken vanuit de Baobab tree en lekker gegeten bij een Afrikaans restaurant. Het leven is heerlijk! :)
Net nog op safari geweest en vanavond nog even een sunset cruise en dan gaan we morgen op naar Lusaka. Suus vliegt vrijdag terug, helaas ik ga mijn lieve vriendinnetje wel missen dan hoor :(, en zaterdag komen mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes, broertje en zusje hier aan op het vliegveld :D! Heb ik ook wel heel erg zin in!

Voorlopig zal dit mijn laatste bericht wel zijn want ik verwacht niet dat ik in Mwishala gemakkelijk internet kan vinden. Mocht je wat willen lezen over onze WS-reis dan kun je kijken bij de nieuwsberichten op www.worldservants.nl en dan groep ZA208

Als ik terug ben in NL horen jullie zeker nog een verslagje van mij!
Bedank voor het lezen maar weer en veel lieve groetjes van uit een schitterend Zambia!